Η Σουχάν ζητάει από τον Κορχάν να της δώσει να διαβάσει και το υπόλοιπο γράμμα που είχε αφήσει ο πατέρας του Τζεσούρ. Από αυτό καταλαβαίνει ότι ο Χασάν Αλεμντάρογλου δεν είχε καμία πρόθεση να αυτοκτονήσει. Ο Τζεσούρ λοιπόν επιβεβαιώνεται για ακόμα μία φορά. Η Σουχάν του τηλεφωνεί και του λέει ότι πρέπει να ζητήσει εκταφή του πατέρα του για να διαπιστωθεί αν είχε δολοφονηθεί.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ακριβώς αυτό. Το ζευγάρι για άλλη μία φορά καλείται να υπερασπιστεί τη σχέση του, ενώ ο καθένας προσδοκά να μην δικαιωθεί ο άλλος. Η Σουχάν τώρα θέλει να αποδειχθεί ότι δεν ήταν ο Ταχσίν αυτός που δολοφόνησε τον Χασάν, ενώ ο Τζεσούρ είναι σίγουρος για το αντίθετο. Για άλλη μία φορά είναι αντίπαλοι μέσα στο ίδιο στρατόπεδο. Αυτή ακριβώς την ιδιαίτερη σχέση περιγράφει η Σουχάν στον Κορχάν, όταν εκείνος τη ρωτάει πως είναι ο γάμος της με τον Τζεσούρ. Η Σουχάν του λέει: «Από την πρώτη μέρα που συναντηθήκαμε αισθανθήκαμε τον κίνδυνο. Ξέρουμε ότι υπάρχει. Αλλά για κάποιον λόγο οδηγούμαστε διαρκώς σε δρόμους που συναντιούνται. Κάθε φορά που αποφασίζαμε να παραμένουμε μαζί, ο κίνδυνος μεγάλωνε. Το ξεπεράσαμε όμως κι αυτό και συνεχίσαμε. Ο Τζεσούρ δεν ψάχνει μόνο τη χαμένη ζωή του πατέρα του, αλλά και της μητέρας του. Και ο λόγος που χάθηκαν αυτές οι ζωές είναι γνωστός. Όσο περπατάμε δίπλα- δίπλα σε αυτόν τον μεγάλο δρόμο ο κίνδυνος μεγαλώνει περισσότερο. Γι’ αυτό απομακρυνόμαστε περισσότερο όταν ερχόμαστε πιο κοντά.»
Θα καταφέρουν άραγε να μείνουν κοντά όσο όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της αλήθειας θα έρχεται όλο και περισσότερο στο φως;