Μια υπέροχη φωτογράφιση για το περιοδικό HELLO της Τουρκίας συνοδεύτηκε από μια ακόμη πιο ενδιαφέρουσα συνέντευξη της Μπεργκιουζάρ Κορέλ. Τι αποκαλύπτει η όμορφη ηθοποιός για τη ζωή, την καριέρα και την σχέση της.
Για τη δουλειά της
«Αυτό το ταξίδι ξεκίνησε χάρη σε μια καθηγήτρια μου από το λύκειο. Στην τελευταία τάξη του λυκείου, η καθηγήτρια μου κάλεσε τους γονείς μου (διάσημοι ηθοποιοί και οι δύο) και τους είπε "Στείλτε αυτό το παιδί για θεατρικές σπουδές" και επειδή επέμενε πολύ, το 2000 έδωσα εξετάσεις. Μόλις μπήκα στο κρατικό ωδείο του Πανεπιστημίου Μιμάρ Σινάν, ξεκίνησε η περιπέτεια».
Για την απώλεια του πατέρα της
«Όταν έφυγε ο πατέρας μου, αντί να λέω "Είμαι ένα κορίτσι χωρίς πατέρα", επέλεξα το "Να γίνω η κόρη που ήθελε ο μπαμπάς μου". Μας κληροδότησε ένα καλό όνομα κι εγώ πρέπει να το συνεχίσω, σκεφτόμουν».
Ο ρόλος-σταθμός στην καριέρα της
«Η ταινία ‘KURTLAR VADİSİ: IRAK’ (ΙΡΑΚ: Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ ΛΥΚΩΝ) και ο ρόλος της ‘Λεϊλά’ μου άλλαξαν τη ζωή. Όμως, ο ρόλος-σταθμός στην καριέρα μου ήταν αυτός της ‘Αζιζέ’ στο ‘VATANIM SENSİN’ (Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ). Τόσο οι ιστορίες των ηρώων, όσο και η περίοδος που εκτυλίσσεται η ιστορία, ήταν για όλους μας πολύτιμες».
Χωρίς μακιγιάζ μπροστά στην κάμερα
«Για το ρόλο της ‘Αζιζέ’ έτσι έπρεπε να είμαι κι έτσι ήμουν. Δεν καταλαβαίνω πώς μια ηθοποιός μπορεί να έχει άγχος για το εάν φαίνεται όμορφη, ενώ παίζει. Το βρίσκω αστείο. Ακριβώς το αντίθετο, το γεγονός ότι δεν είχα μακιγιάζ εγώ το είδα ως πλεονέκτημα και το χρησιμοποίησα μέχρι το τέλος. Αλλά και εάν έπρεπε να είμαι πολύ μακιγιαρισμένη και περιποιημένη για κάποιο ρόλο, πάλι δεν θα σκεφτόμουν πώς φαίνομαι. Απλά θα το έκανα».
Για τον Χαλίτ Εργκέντς ως σύντροφο και συμπρωταγωνιστή
«Το 2004 γνωριστήκαμε και γίναμε φίλοι και 2006 βρεθήκαμε μαζί στη σειρά ‘ΧΙΛΙΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΝΥΧΤΕΣ’ (BINBIR GECE). Εκείνος είχε μεγάλη εμπειρία, εγώ πάλι όχι. Δέκα χρόνια μετά, στη σειρά ‘VATANIM SENSİN’, εγώ είμαι πλέον μια ηθοποιός με μεγαλύτερο θάρρος που πατά γερά στα πόδια της.
Το να είμαστε μαζί ξανά σε μια σειρά μετά από τόσα χρόνια ήταν ενδιαφέρον, αλλά και δύσκολο. Ωστόσο, κρατήσαμε τις αποστάσεις μας και προσπαθούσαμε να μη μεταφέρουμε τη δουλειά στο σπίτι. Γιατί διαφωνούσαμε όχι μόνο για το ρόλο του καθενός μας, αλλά και για ολόκληρο το σενάριο! Υπήρξαν στιγμές που συγκρουστήκαμε.
Στα γυρίσματα, δεν ήμασταν σαν αντρόγυνο. Προσέξαμε πολύ να συμπεριφερόμαστε σαν δυο οποιοιδήποτε ηθοποιοί. Εξάλλου, είχαμε και ξεχωριστά καμαρίνια. Συμπεριφερόμασταν ο ένας στον άλλο όπως σε οποιοδήποτε συνάδελφό μας. Υπήρχαν στιγμές που αυτό ήταν πολύ κουραστικό, αλλά τα χρόνια που είμαστε μαζί και η συνεργασία μας στη σειρά προσέφεραν πολλά και στη σχέση μας. Κατά τη γνώμη μου, οι σκηνές της ‘Αζιζέ’ και του ‘Τζεβντέτ’ βγήκαν πολύ αληθινές και βαθιές».
Ένστικτο ή στρατηγική στην επιλογή σεναρίου;
«Πλέον, προσπαθώ να διαβάσω το σενάριο ως αναγνώστης ή θεατής. Δεν εστιάζω στο πώς θα με επηρεάσει ως ηθοποιό, αλλά στο εάν θα μου άρεσε ή όχι να το παρακολουθήσω. Δεν λειτουργώ με στρατηγική, επιλέγω αυτά που πραγματικά αγγίζουν εμένα και την καρδιά μου».
Για το μυαλό της που δεν αδειάζει ποτέ
«Διαρκώς υπάρχουν σκέψεις στο μυαλό μου. Πάνω που λέω να κάνω διαλογισμό και να βάλω το κινητό μου στο αθόρυβο, σκέφτομαι μήπως με καλέσουν από το σχολείο του Αλί. Διαρκώς πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται την επόμενη κίνηση».
Η καινούργια της ταινία
«Είναι μια όμορφη ιστορία αγάπης που μοιράζομαι με τον Ενγκίν Ακγουρέκ. Μπορώ να πω ότι η γυναίκα που αισθάνομαι πιο κοντά σε μένα είναι ο ρόλος της Ντενίζ. Βασικά, σε αυτή την ταινία, θα μπορούσα να πω ότι υπάρχει "γυμνή" μπροστά στη κάμερα η ίδια η Μπεργκιουζάρ. Τουλάχιστον έτσι αισθανόμουν εγώ όταν την υποδυόμουν».
Για την μητρότητα και τις ενοχές
«Είμαι σίγουρη ότι ο Αλί θα έχει μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία, αλλά η μητρότητα είναι για εμένα ένα συνεχές αίσθημα ενοχής. Με κάνει να σκέφτομαι ακόμη και γιατί τώρα δεν είμαι δίπλα του, ενώ κάθεται στο άλλο δωμάτιο. Μετά τον Αλί, μου είναι δύσκολο να πάω στο γύρισμα ανέμελη και να το ευχαριστηθώ. Παραδέχομαι ότι είμαι υπερβολική, αλλά έτσι είμαι».
Χαλαρή ή αυταρχική μητέρα;
«Δεν θεωρώ σωστό το να καταστέλλεις τα παιδιά με αυταρχισμό, αλλά στο σπίτι υπάρχουν κάποιοι ξεκάθαροι κανόνες. Να τρώμε όλοι μαζί στο τραπέζι, ο καθένας να μαζεύει το πιάτο του, να διαβάζει οπωσδήποτε βιβλίο πριν κοιμηθεί. Κατά τη διάρκεια του φαγητού, ποτέ δεν έχει κινητό ή tablet. Με το tablet μπορεί να παίζει μόνο μια μέρα τη βδομάδα και μόνο μισή ώρα το Σαββατοκύριακο. Σε αυτό, και ο μπαμπάς του και εγώ τον εμπιστευόμαστε απόλυτα και τον κάνουμε να το νιώθει αυτό».
Τι έμαθε από αυτή τη χρονιά, το 2018
«Να μη φοβάμαι, να μην πηγαίνω όπως πάει το ρεύμα, να αφήνομαι… Αυτά είναι, που φέρνουν την εξέλιξη και την ευτυχία στον άνθρωπο».